Pięć bezpiecznych, męskich zapachów

...po których twoja kobieta i koledzy z biura nie zwymiotują...

Kiedyś kupowanie zapachów było proste. W kiosku Ruch trafić można było „Warsa” lub „Brutala” i po problemie. W takiej sytuacji trudno było o indywidualizm, ale za komuny na bycie indywidualistą stać było tylko partyjnych sekretarzy i tych, którzy mieli rodzinę za zachodnią granicą.

Teraz półki w perfumeriach uginają się od setek flakonów, a co parę miesięcy dochodzą nowe, z coraz to bardziej wyrafinowaną nazwą i flakonem. Można się pogubić. Prawda?

Postaram się wam pomóc. Ponad dwadzieścia lat doświadczeń w testowaniu na ludziach (znajomych i nieznajomych) moich mniej lub bardziej udanych zakupów daje mi to prawo :)

Dlaczego akurat pięć zapachów? Nie wiem. Bo ręka ma pięć palców? Pięć, to moim zdaniem optymalna ilość flakonów, jaka powinna stać na półce. Jeden, to mimo wszystko troszkę za mało, a jeśli komuś pięć flakonów to za wiele, łatwo może wybrać sobie te dwa czy trzy z tych, które proponuję.
Są zapachy codzienne, wieczorowe, na lato, na zimę, no i zapach na randkę. Niełatwo znaleźć taki, który byłby mega uniwersalny. Poza tym jedno nawet przepiękne pachnidło szybko się znudzi.
Przy układaniu moich propozycji starałem się dobierać wody, które rzadko wywołają na „nosicielu” i „odbiorcach” odruch wymiotny, bądź irytujący. Nie uwzględniłem też zapachów niszowych, gdzie za 50ml przyjdzie zapłacić nawet od 500 zeta i więcej.

Te ostatnie czasem z ciekawości próbowałem i to, co przychodzi mi do głowy to „dziwaczność” otoczona nimbem wyjątkowości. Ja tego w każdym razie nie łykam...

Zdaję sobie sprawę, że wymienione poniżej wonie, „spece” określą jako „banalne” i  bezczelnie „meanstreamowe”, ale mam to w dupie, bo częściej dostaję komplementy za Azzaro Chrome, niż za uważanego za świętego Gucci Pour Homme. Żeby być precyzyjnym, za Gucciego byłem wyłącznie łajany, że śmierdzę jak dębowa trumna ołtarzu...
Więc nie przejmuję się krytyką osób, dla których wyznacznikiem jakości perfum jest ich dziwaczność. Niech się onanizują biografiami perfumiarzy.

A teraz konkrety:

Azzaro Chrome/ Azzaro Chrome Legend

 Zapach dość popularny, ale mimo swoich lat, chętnie odbierany przez kobiety. Aromatyczny, elegancki i lekki. Bardzo dobry na co dzień do biura, na upały, ale do marynarki też się nada. Chrome ma już prawie dwadzieścia lat, a nadal sprzedaje się jak ciepłe bułki. Tak, jak VW garbus. Azzaro Chrome jest upichcony na szybko, jest niedrogi, a dziewczynom stawia sutki jak lodowaty prysznic.
Trwałość bardzo dobra a cena stosunkowo śmieszna. Zwłaszcza w sklepach online. Polecam.

 Yves Saint Laurent L’Homme 

Mój ulubiony, ale w wersji EDT (woda toaletowa). 

Bardzo uniwersalny zapach z delikatnie napierdzielającą nutą imbirową. Gdybym miał go krótko scharakteryzować, napisałbym – subtelny, elegancki i uwodzicielski. O! napisałem J
Na mnie bardzo trwały i choć nie należy do zapachów najtańszych, polecam go, bo to prawdziwy "dawca komplementów", w dodatku świetnie się w nim czuję. Dla mojej skóry jest jak garnitur szyty na miarę przez krawca YSL.
Obiecałem sobie, że w trumnie też będę nim pachniał…

Jego wieczorowa wersja (La Nuit de L’Homme) od lat jest na liście zapachów najbardziej przyciągających kobiety. Jeśli więc zostałeś obdarzony urodą Quasimodo, będziesz rwał laski jak ruski dentysta siekacze. Żartowałem oczywiście J

Kenzo Pour Homme

Zapach ciepłej, morskiej plaży zaklęty w atomizerze. Nawet w gumofilcach, stojąc na pryzmie obornika, dzięki magii Kenzo teleportujesz się wprost na rozgrzany piasek karaibskiej plaży.
Pachnidło niegdyś popularne, potem jakby ucichł, więc jest szansa na indywidualizm. Japońcy stworzyli genialną kompozycję i jak widać ponadczasową. 

Jeden z niewielu zapachów, dzięki którym nawet w upale czuję się, jakby właśnie wychodził spod prysznica. Kenzo PH pomimo morskiego charakteru jest zapachem całorocznym, choć wolę go nosić wiosną i latem. Trwałość nieziemska…

Dolce&Gabbana Pour Homme 

Nieprzemijająca klasyka i raczej dla tych, którzy okres trądziku mają już za sobą. Jak dotąd, firmie D&G nic lepszego nie udało się stworzyć. Elegancja i męski sznyt w stylu współczesnym. Taki jest ten zapach. Mimo wielu jego „poprawionych” wersji każda z nich na szczęście nie zgubiła charakteru pierwowzoru (tego z chamską naklejką na flakonie).
D&G nie wydziera się w stylu – Ludzie!!! Kur**! Tu jestem i zajebiście pachnę!!!
D&G jest trwały i dyskretnie „donośny”. Używając tej wody, zostaniesz zapamiętany, jako - "kim jest ten cichy i elegancko pachnący człowiek pod ścianą?". I o to chodzi…

I na koniec coś mocniejszego. Na chłodne wieczory, ale i na randki.
Mógłbym pójść na łatwiznę i wyjechać z Paco Rabanne 1 Million, ale postanowiłem zaproponować coś, co poprzez pozorną prostotę wyróżni was z tłumu i zaczaruje wasze kobiety.
Kurtyna…

Yves Saint Laurent – Rive Gauche

Rive Gauche to bezkompromisowa męskość, a w zasadzie samczość w atawistycznym wręcz stylu, choć we współczesnej odsłonie. Mimo zamierzonego oldschool'u nie wali dziadem.
Kojarzy mi się z zapachem faceta, który wyszedł właśnie z łazienki po porannym goleniu. Zapach gładko ogolonej, wilgotnej jeszcze męskiej skóry, z resztkami pianki do golenia tu i ówdzie, połączonej z zapachem mydła i wyciągiem z pobudzonego samca. Rive Gauche to zapachowy mocarz, dlatego trzeba uważać z aplikacją, żeby nie przesadzić i pachnieć jak fryzjer spod Zambrowa po pracowitej dniówce.
Trwałość i projekcja dwudniowa. Oczarował mnie niskim "głosem" i szorstką osobowością. Zdecydowanie nie dla "mientkich" chłoptasi spędzających wolny czas w solarium, albo u kosmetyczki.
Jeśli dodam, że kobietom się podoba, to powiem naprawdę niewiele.
Uwaga! Na powyższej ilustracji umieściłem dwie wersje zapachu. Ta z prawej w zasadzie zniknęła z rynku, ale ze względu na „odrastającą” popularność, YSL wypuścił wersję w bardziej wymyślnym flakonie. Niełatwo go dostać, ale wierzcie mi, że warto poszukać...

O zapachach mógłbym pisać bez końca, ale skoro miało być ich pięć, jest pięć. Oczywiście, mój wybór nie musi pokrywać się z waszym, ale próbowałem pomóc. Wybrałem zapachy dobre i bezpieczne.
Bezpieczne, bo ryzyko, że po użyciu któregoś z nich twoja kobieta, zamiast cię przytulić, zwymiotuje na spodnie jest praktycznie zerowe. 

I jeszcze jedna uwaga. Jeśli odwiedzacie perfumerie, nie testujcie perfum na blotterze (paski papieru), tylko na własnej skórze. Tylko wtedy dowiecie się, jak dany zapach współpracuje z waszym ciałem.

I to wszystko na dziś. Mam nadzieję, że choć troszkę pomogłem. Przynajmniej się starałem. 

Job done. Idę zaparzyć sobie kawy...